Wat zijn de drie factoren van multi-factor authenticatie (MFA)?

Multi-factor authenticatie (MFA) is een veilige techniek voor informatiesystemen en online accounts. Hiermee krijgen gebruikers pas toegang tot hun accounts nadat ze hun identiteit correct hebben geverifieerd door een combinatie van twee of meer factoren, in plaats van alleen een identificatie met één factor te gebruiken (zoals wachtwoorden). Het mist de ingewikkelde systemen die MFA gebruikt voor het toevoegen van bescherming, waardoor de MFA efficiënter en veiliger wordt.

MFB is sterk afhankelijk van drie hoofdcategorieën van factoren, vaak aangeduid als:

Iets wat je weet
Iets wat je hebt
Iets wat je bent

Om meer te begrijpen, gaan we dieper in op deze factoren en benadrukken we hun rol bij het verbeteren van de beveiliging.

1. Iets wat je weet (kennisfactor)

Dit is de meest elementaire en meest gebruikte autorisatie (authenticatie) factor. Het gaat om iets dat de gebruiker geacht wordt te weten, zoals informatie die in zijn geheugen is opgeslagen. Gebruikers kennen dus al een bepaalde tekenreeks of woord dat ze moeten opgeven tijdens het inloggen of toegang krijgen tot een systeem.

Voorbeelden:

Wachtwoorden: een willekeurige combinatie van tekens, cijfers en symbolen waarvan alleen de gebruiker op de hoogte moet zijn.
Pincodes (persoonlijke identificatienummers):Dit zijn korte numerieke codes die worden gebruikt om gebruikers te identificeren en te authenticeren.
Beveiligingsvragen:Dit kunnen antwoorden zijn op persoonlijke vragen, zoals 'Wat is de meisjesnaam van je moeder?'

Voordelen:

Kosteneffectief:Er is geen extra software of hardware nodig.
Gebruiksgemak: Deze factoren zijn voor gebruikers eenvoudig te gebruiken, omdat ze ze uit het hoofd onthouden of opschrijven.

Nadelen:

Kwetsbaarheid voor aanvallen:
- Phishing: Aanvallers misleiden de gebruiker door zijn parafrases of antwoorden op de beveiligingsvraag te geven.
- Brute kracht: Het geautomatiseerde systeem probeert de wachtwoorden te raden.
- Sociale techniek: Mensen ertoe aanzetten privégegevens te verstrekken zonder dat ze het weten.
Zwakke punten in wachtwoorden:Veel consumenten hebben de neiging om zwakke of beledigende wachtwoorden te gebruiken, waardoor ze gemakkelijk te compromitteren zijn.

2. Iets dat je hebt (bezitsfactor)

Deze factor omvat digitale of fysieke elementen die eigendom zijn van de gebruiker. Met andere woorden, een gebruiker moet over veel zichzelf identificerende items beschikken.

Voorbeelden:

Eenmalig wachtwoord:Deze kunnen worden verzonden via een korteberichtenservice, e-mail of via een authenticator.
Beveiligingstokens:Op maat gemaakte elektronische componenten die gebruikers eenmalige wachtwoorden bieden.
Smartcards:Regelmatig gebruikte kaarten met een ingebouwde chip om het authenticatieproces te vergemakkelijken.
Mobiele telefoons:Wordt gebruikt om de pushmeldingen weer te geven of de QR-codes te scannen voor authenticatie.

Voordelen:

Fysiek bezit vergroot de veiligheid, waardoor duplicatie door hackers moeilijk wordt. Smartphones en authenticatie-apps zijn bijvoorbeeld gemakkelijk toegankelijk voor gebruikers.

Nadelen:

Apparaten of tokens kunnen kwijtraken of worden gestolen, waardoor de gebruiker een tijdje geen toegang meer heeft tot zijn account als er geen permanente oplossing is gevonden. Gebruikers moeten mogelijk ook extra apparaten meenemen of op hun smartphones vertrouwen.

3. Iets wat je bent (inherentiefactor)

Deze factor wordt met behulp van een systeem gekoppeld aan de fysiologische of gedragskenmerken van een individu. In tegenstelling tot de meeste eigenschappen is het moeilijk te vervalsen.

Laten we, om het te begrijpen, deze voorbeelden bekijken:

Een biometrisch authenticatiesysteemdat houdt het volgende in:
- Verscheidenemethoden voor het scannen van vingerafdrukkenworden vaak gebruikt in mobiele telefoons, toegangscontrolesystemen, enz.
- Gezichtsherkenning:IdentificerenAgebruiker uit een reeks gelaatstrekken.
- Iris- of netvliesscannen:Een uniek patroon dat in onze ogen beschikbaar is en door het beveiligingssysteem wordt gebruiktbevestig de identiteit van gebruikers en geef hen toegang tot het account of een ander systeem.
Spraakherkenning:Valideren van de identificatie van de gebruiker op basis van een stemvoorbeeld of hun stempatroon.
Gedragsbiometrie: Het gaat een niveau dieper met typepatronen, loopanalyse en andere gedragskenmerken.

Nu,spreken vanVoordelen,hier zijn enkele voordelen van het gebruik van de inherentiefactor.

Hoog beveiligingsniveau: In de eerste plaats zijn biometrische gegevens doorgaans zeer veilig vanwege het unieke karakter dat elk individu bezit, waardoor ze bijna onmogelijk te repliceren zijn.
Een ander voordeel is simpelweg degemak,omdat het niet nodig is om wachtwoorden te onthouden of zelfs extra apparaten mee te nemen.

Integendeel,deze systemen hebben echter enkele opmerkelijke puntennadelen:

De kosten zijn een grote factor voor geavanceerde biometrische systemen, waarvoor mogelijk dure apparatuur nodig is.
Ook zijn er doorgaans zorgen over de privacy vanwege de enorme hoeveelheid biometrische gegevens die worden opgeslagen en verwerkt, wat kan leiden tot misbruik naast datalekken.
Een veel voorkomend probleem is dat van valse positieven/negatieven, waarbij legitieme gebruikers niet worden herkend, terwijl niet-geautoriseerde personen per ongeluk worden geauthenticeerd.

Waarom worden deze factoren gecombineerd?

Elk van deze factoren heeft zijn eigen sterke en zwakke punten. Door de combinatie van twee of meer factoren creëert MFA echter een robuust systeem waardoor de kans op ongeautoriseerde toegang aanzienlijk wordt verkleind.

Als eenvoorbeeld, overweeg dan de combinatie van een wachtwoord (iets wat je weet) en een OTP verzonden naar de smartphone van de gebruiker (iets dat je hebt), wat de bescherming aanzienlijk verbetert. Ten slotte voegt u vingerafdrukherkenning toe (iets wat je bent) verbetert de veiligheid verder en verbetert de bescherming aanzienlijk.

In MFA moeten alle componenten aanwezig zijn, dat wil zeggenaanvallers kunnen geen toegang krijgenmet slechts één factor, aangezien de andere, zoals wachtwoorden, nog steeds beschermd zijn.

MFA in de echte wereld

Online bankieren:Gebruikers hebben een wachtwoord en een code nodig van een OTP die naar hun telefoon wordt verzonden.
Bedrijfssystemen: gebruikers loggen in via met een wachtwoord beveiligde accounts en authenticeren zich met behulp van smartcards of biometrische gegevens.
Clouddiensten:Google, Microsoft en andere bedrijven gebruiken authenticatie-apps of hardwaretokens om MFA-services te leveren.
Sociale media:Facebook, Instagram en vergelijkbare netwerken ondersteunen op sms gebaseerde codes en authenticatortoepassingen om MFA mogelijk te maken.

Voordelen van meervoudige authenticatie

Verbeterde beveiliging: Het gebruik van MFA maakt het niet alleen moeilijk voor hackers om aan te vallen, maar minimaliseert ook het risico op datalekken en ongeautoriseerde toegang.
Naleving: Voldoet aan de wettelijke vereisten voor gegevensbescherming in sectoren als de gezondheidszorg en de financiële wereld.
Gebruikersvertrouwen: Bedrijven of organisaties die MFA gebruiken, kunnen het vertrouwen van gebruikers winnen door ervoor te zorgen dat accounts en gevoelige gegevens goed worden beschermd.

Conclusie

Dit waren dus de drie factoren van Multi-Factor Authenticatie:iets wat je weet,iets dat je hebt, Eniets wat je bent– die, wanneer ze samenwerken, een veilig en betrouwbaar authenticatieproces kunnen creëren. Organisaties en individuen kunnen een breed scala aan cyberaanvallen ontwijken om hun gegevens en accounts te beschermen. Of u nu een persoonlijk account of een bedrijfsnetwerk beveiligt, MFA is dus een essentiële beschermingslaag in de digitale wereld van vandaag.